Glutenvrij en pijn: hoe ga je om met pijn of klachten?
Het is tijd voor een nieuwe gastblog van onze vaste gastblogger Bianca. Bianca zet zich als de coeliakiecoach in om mensen te begeleiden bij hun glutenvrije dieet. Niet alleen het stukje voeding komt aan bod, maar ook het stukje omgaan met het dieet en alle gevolgen van dien. Vandaag schrijft ze een stuk over het omgaan met pijn. De meeste mensen die glutenvrij eten hebben op een manier ongemak of pijn ervaren, rond de diagnose of bijvoorbeeld bij een glutenfout. Ik denk dat het een mooie herkenbare blog is geworden.
Over omgaan met (buik)pijn
Je bent al een tijdje bezig met het glutenvrije dieet en je voelt dat je écht opknapt. Er gaat een wereld voor je open; eindelijk geen buikpijn meer! Ik kan het me nog zo goed herinneren:
Al van heel kleins af aan had ik elke dag buikpijn. Elke dag… De ene keer lag ik krom van de pijn. De andere keer kon ik nog wel m’n ding doen, maar mijn batterij was natuurlijk wel snel leeg. Doodmoe… Dat kwam er ook nog bij. Maar ja, de dokter zei destijds dat het een spastische darm was. Dus daar moest ik dan maar mee leven. En dat deed ik. Die pijn werd op een gegeven moment normaal. Net als de vermoeidheid. Totdat ik er 18 jaar geleden achter kwam dat ik coeliakie had. Van de ene op de andere dag volledig over op een glutenvrij dieet en binnen een paar dagen al merkte ik dat de buikpijn minder werd. Ik wist niet wat me overkwam; een dag zonder buikpijn. Wat een verademing!
“Ik wist niet wat me overkwam; een dag zonder buikpijn.”
Heerlijk! Wat kon ik daar toen van genieten. Mijn energielevel herstelde weer. Eindelijk geen te lage ijzerwaardes meer én normale ontlasting. Maar vooral geen pijn. Totdat ik de eerste keer per ongeluk een keer iets mét gluten at… Opgerold en verkrampt lag ik op mijn bed te janken van de pijn. De pijn leek zelfs heftiger dan ik vóór het dieet had ervaren. Allerlei emoties gingen door me heen: verdriet, boos, frustratie, verbazing. En nog meer verdriet… Ik was hier toch vanaf, dit hoefde toch niet meer?! Natuurlijk weet ik wel dat je buikpijn nooit helemaal kan voorkomen; je kan best wel eens een keer buikgriepje oplopen. Maar deze pijn hoefde ik toch niet meer te voelen? Dat kon ik niet accepteren.
“Totdat ik de eerste keer per ongeluk een keer iets mét gluten at…”
Ik realiseerde me dat ik de pijn voorheen niet kon accepteren. En daardoor voelde ik me boos en gefrustreerd. Ik vocht nog harder tegen de pijn, waardoor de pijn alleen maar erger werd. Ik kwam in een vicieus cirkeltje terecht. Als ik maar even onrust in mijn buik voelde, dan maakte ik me al zorgen. En die zorgen gaven stress. En je raad het nooit… die stress gaf natuurlijk weer buikpijn. Daar moest snel verandering in komen!
Mindfulness is één van de dingen die mij rust en acceptatie heeft gegeven. Allereerst kon ik stoppen met het oordelen van de pijn en durfde ik met goede ademhalingsoefeningen de pijn waar te nemen zoals hij op dat moment is. Ook kwam ik tot de ontdekking dat ik mezelf een nogal belemmerende overtuiging had aangeleerd: zolang ik glutenvrij eet, voel ik geen buikpijn meer. En dat is natuurlijk ook zo. Maar hoe goed je ook op je inname let, een foutje zit in een klein hoekje. Ik realiseerde me gaandeweg (en dat heeft een tijdje geduurd) dat ik met deze overtuiging de lat wel heel hoog legde. Veel te hoog, want: 1. Ik hoef niet perfect te zijn, dus ook ik mag best een foutje maken. 2. Ook anderen kunnen ondanks goede bedoelingen wel eens een foutje maken. En 3. Natuurlijk mag mijn lijf wel eens een pijnprikkel geven, het is puur een seintje van je lijf dat er iets niet helemaal oké is. En dat seintje ben ik door dit inzicht steeds meer gaan accepteren. Stel je eens voor als die pijnprikkel niet zou werken…
“Natuurlijk mag mijn lijf wel eens een pijnprikkel geven, het is puur een seintje van je lijf dat er iets niet helemaal oké is.”
Al deze inzichten, kennis en vaardigheden bij elkaar heeft ervoor gezorgd dat ik nu een stuk zekerder en meer ontspannen in mijn schoenen sta. Door een andere aandoening wordt ik nog steeds dagelijks geconfronteerd met pijn. Maar het is een deel van me geworden. Het mag er zijn. En zolang ik goed mijn rustmomenten inplan en serieus naar mijn lichaam blijf luisteren, kan ik lekker mijn ding blijven doen én van het leven genieten!
Herken je jezelf in mijn verhaal? En hoe beïnvloed pijn jouw leven of heeft het jou beïnvloed? Wellicht heb jij een gouden tip, iets wat jou specifiek heeft geholpen. Deel het: anderen zijn je wellicht dankbaar!
Kan jij wel een steuntje in de rug gebruiken of een zaklamp op zoek naar jouw eigen levenspad (die je nu even kwijt bent), neem dan contact op met de Coeliakie Coach.
De Coeliakie Coach is Bianca Hermans, mental coach, gespecialiseerd diëtist én coeliakiepatiënt. Met haar praktijk Compleat Coaching helpt zij coeliakiepatiënten weer op weg naar een nieuw balans, middels coachtrajecten op maat, ondersteund door gespecialiseerd en persoonlijk dieetadvies. Om zo weer vol vertrouwen in het leven te staan, ook mét coeliakie.
Meer informatie vindt je op decoeliakiecoach.nl of mail naar info@compleat-coaching.nl.